Polskie Centrum Icy Tower - Icy.pl

Instrukcja

Instrukcja do Icy Tower? A po co to komu? Ci, dla których Icy Tower jest chlebem powszednim (na przykład SaleiB, tajek, Syo i wielu innych) z pewnością już doskonale znają się na obsłudze tej gry. Są jednak inne osoby, które z IT spotykają się po raz pierwszy i mam nadzieję, że właśnie oni uznają tę oto instrukcję za przydatną. :)

Interfejs

Grę rozpoczyna wypasione intro, w którym John Wayne popada w poważne kłopoty… a, nie, to nie ta gra. :) Jak już pewnie większość zauważyła, zaraz po uruchomieniu gry na ekranie pojawia się menu główne. W oczy od razu uderza bujająca się w lewej górnej części ekranu głowa niejakiego Harolda the Homeboy (prawda, że bajeranckie imię?). Po prawej wielki napis Icy Tower: Lodowa Wieża. Poniżej napisu – przewijające się listy rekordów. Nas jednak najbardziej interesuje część znajdująca się pod łepetyną Harolda, czyli kilka opcji do wyboru.

Pierwszej z nich, Start game, nie trzeba chyba nikomu tłumaczyć. To po prostu rozpoczęcie gry, innymi słowy: do roboty! ;)

Druga z kolei to Load replay. Opcja ta uruchamia odtwarzanie zapisanej wcześniej powtórki. Można je ściągnąć z Internetu, ewentualnie samemu zapisać. Po kliknięciu na tę opcję pojawia się okienko z listą katalogów, gdzie wyszukujemy interesujący nas replay i naciskamy klawisz enter. Rozpoczyna się odtwarzanie, w trakcie którego działają następujące klawisze: escape – wychodzimy do menu, spacja – pauza, strzałka w lewo – wyłączenie pauzy, przytrzymanie strzałki w prawo – przewijanie do przodu. Ta ostatnia opcja jest bardzo przydatna w przypadku powtórek najlepszych graczy – ich powtórki trwają około 20 minut. :)

Trzecia opcja, Instructions, to krótki samouczek, opisujący podstawowe techniki gry w IcyTower. Opiszę je szerzej w dalszej części instrukcji.

I wreszcie to co tygrysy lubią najbardziej, czyli sekcja Options. Uruchomienie tej opcji powoduje wywołanie nowego menu, które z kolei zawiera następujące podopcje:

Game options

I tu mamy do wyboru dwie rzeczy: Character, czyli kolo, którym będziemy grać, oraz Start Floor, czyli typ schodka, od jakiego zaczniemy. Więcej na ten temat w dziale Schodki.

GFX options

Opcje graficzne. Są dwie: Eye candy, czyli ilość fajerwerków graficznych, oraz Fullscreen, czyli włączenie lub wyłączenie pełnego ekranu.

Sound options

Nic specjalnego, po prostu regulacja głośności.

Controls

Możesz sobie ustawić klawiszologię (lewo, prawo, skok), oraz opcję nazwaną Rejump. Jeżeli Rejump jest włączony, to przytrzymując spację, skaczesz bez przerwy (od razu się odbijasz), natomiast jeśli jest wyłączony, to pomimo przytrzymania spacji kolo przyklei się do schodka. :)

Z kolei piąta opcja, i ostatnia zresztą, Exit game, powoduje wyjście do Windowsa. :)

Gra

No i przechodzimy do sedna sprawy, czyli samej rozgrywki. Otóż, jak pewnie lwia część z państwa raczyła zauważyć, oczom naszym ukazuje się pewna ilość schodków, dwie ściany, tło, zegar w lewym górnym rogu, pod nim jakiś licznik, a na samym dole ilość punktów.

Naciśnijmy spację. O, podskoczył! Ale jaja! No dobrze, teraz naciśnijmy strzałki lewo/prawo. Coś takiego, kolo się poruszył! No to teraz ustawmy się pod pierwszym schodkiem, i naciśnijmy spację… brawo! Wskoczyłeś na pierwszy schodek! No cóż, ale to co napisałem jest przeznaczone dla bardzo początkujących. ;) Prawdziwa jazda zaczyna się, gdy nauczymy się wyżej wymienione czynności wykonywać płynnie. Trzeba się też nauczyć wykorzystywać ściany. W momencie, gdy nasza postać zbliża się do ściany, naciśniemy szybko klawisz kierujący w przeciwną stronę, wówczas nasz kolo odbije się od niej, zachowując całą swoją prędkość. Jest to jedna z najważniejszych rzeczy w IT. Mówiąc ściślej, wszyscy gracze z czołówki światowej opierają swoje sukcesy na tej właśnie technice.

Podskoczmy teraz o kilka schodków wzwyż. O, ekran się porusza… e tam, ale wolno. Łatwizna… poskaczemy sobie… (Mija 30 sekund). O, budzik zadzwonił! Hej, czy mi się wydaje, czy ten ekran porusza się szybciej? Dokładnie. Na tym polega istota gry. W momencie, gdy rozpoczynamy skakanie, ekran zaczyna się przewijać. Nie dość na tym. Choć początkowo rzeczywiście odbywa się to w żółwim tempie, jednak co 30 sekund budzik zaczyna dzwonić, a w tle przesuwa się napis Hurry up! (ang. Pospiesz się!). Wówczas ekran zaczyna się poruszać szybciej, wymuszając szybsze reakcje, bardziej intuicyjne reagowanie na zmiany w układzie schodków. Ta gra po prostu wyrabia refleks. Po 5 dzwonkach budzik się przekręca. Od tego momentu nie będzie już więcej dzwonków, za to prędkość przesuwania ekranu jest na tyle wysoka, że potrzeba naprawdę kilku tygodni praktyki, żeby utrzymać się na tym dłużej niż 15 sekund.

Po zakończeniu gry, kiedy pojawi się napis Game over (swoją drogą, najbardziej wkurzający tekst świata), pojawia się okienko z czterema opcjami do wyboru. Pierwsza z nich to Play again, czyli po prostu gramy od nowa. Druga, Watch replay umożliwia obejrzenie powtórki z dopiero co zakończonej rozgrywki. Trzecia z kolei to Save replay. Jeśli udało nam się osiągnąć wyjątkowo dobry wynik, możemy go zapisać, żeby pochwalić się nim przed kolegami. Uwaga: wersja 1.2.1 ma ulepszone okienko z zapisem. W górnej listwie zapisujemy swoje imię, a w dolnej nazwę pliku. Ważne jest, aby się nie pomylić, bo o ile nazwę pliku zawsze można zmienić, to już swoje imię w replayu już nie: są one zabezpieczone przed grzebaniem. :) Ostatnia opcja to Main menu, czyli powrót do menu głównego.

Kombosy

Omówię teraz tryb combo. A cóż to jest, u diabła? – już spieszę z wyjaśnieniami. Jest to specjalny tryb, który uaktywnia się, gdy przeskakujemy więcej niż jeden schodek naraz. Jak tego dokonać? Zróbmy rozbieg, a gdy nasza postać osiągnie zadowalającą nas prędkość, nacisnąć spację. Jak pewnie wiele osób zauważyło, kolo wybił się znacznie wyżej niż zwykle. Jeśli udało nam się wylądować dość wysoko, pewnie zauważyliśmy, że pasek po lewej, pod zegarem, zapełnił się, i zaczął szybko opadać w dół. Jednocześnie pod paskiem pojawiła się cyfra, np. 3 floors. To jest tzw. combo meter. Jego zastosowanie jest następujące. Otóż, gdyby zanim pasek zupełnie opadł, udało się nam dokonać sztuczki z wysokim skokiem po raz kolejny, pasek znów by się zapełnił, a liczba poniżej zwiększyłaby się. Zrobilibyśmy w ten sposób swój pierwszy w życiu combo. Mogę teraz powiedzieć, czym właściwie jest combo: jest to taki wynik, który uaktywnia się, gdy co najmniej dwa razy pod rząd skoczymy co najmniej o dwa schodki, zanim combo-meter osiągnie punkt zerowy.

Jeszcze jedna sprawa dotycząca combo. Otóż wykonując je zdobędziemy znacznie więcej punktów niż gdybyśmy skakali bez combo. Dla porównania: skacząc po 1 schodku 100 schodków otrzymujemy 1000 punktów. Gdybyśmy jednak mieli 100 combo, otrzymamy tych punktów 11000! Prawda, że bardziej opłacalne? Więcej informacji na ten temat w artykule o punktacji.

Jeszcze jedna sprawa dotycząca floor. Możecie się kiedyś spotkać z takim terminem jak ghost floor. Tym określeniem opisywany jest błąd gry, polegający na tym, że wydaje ci się, że trafiłeś dokładnie w schodek, tymczasem jednak przelatujesz przez niego. Mało tego, na powtórce widać dokładnie, że wycelowałeś dobrze – to po prostu błąd gry… najsłynniejszy i najbardziej denerwujący.

Istnieją jeszcze inne tryby gry, takie jak np. JC2, RRML, NML… jeśli te skróty są dla ciebie czarną magią, odsyłam do słowniczka IT.

Mam nadzieję, że czytając tę instrukcję, pokapowaliście chociaż troszkę, o co chodzi w tej gierce. Powiem wam jednak w sekrecie: najwięcej można się nauczyć korzystając z dwóch źródeł, replayów innych osób oraz własnego doświadczenia. :)

Pozdrawiam, życzę miłej gry i naprawdę wysokich rekordów!